نور امید
دوشنبه 22 بهمنماه سال 1386 17:41
در میانه شب سیاه جنگل دل...آن هنگام که شاخه های درختانه غفلت جلوی رسیدن نور خدا را گرفته بود به آسمان ابری نگاه کردماز میان شخه ها پرتوی نوری چشمانم را درد آورد و من بار ها آن را نادیده گرفتم ولی باری دیگر که آن پرتو بر روی گله لاله افتاد به دلم نشست و من نوره امید را بسوی آسمان ها یافتم...دانه دانه درختانی را که ریشه...